Słownik garncarski

  • Czeluść - dół przy piecu garncarskim od strony paleniska.
  • Drucik - służy do odcięcia wytoczonego naczynia od tarczy koła garncarskiego oraz do dzielenia większych brył gliny na mniejsze porcje.
  • Gąbka - służy do gładzenia naczyń.
  • Kacuba - przyrząd do wygartania węgla drzewnego i popiołu po wypale z pieca.
  • Koło garncarskie - służy do toczenia naczyń glinianych.
  • Kotuch - dół w którym przechowuje się glinę nie przerobioną.
  • Krzemień - służy do rysowania wzorów na przeschniętych naczyniach, które po wypale dostają metalicznego połysku – dot. ceramiki siwej.
  • Ława - miejsce przy kole garncarskim gdzie leży wcześniej poporcjowana glina, która jest gotowa do toczenia, oraz stoi na niej naczynie z wodą do maczania rąk. Na ławie także klasuje się glinę.
  • Nożyk pętelkowy - służy do obróbki naczyń.
  • Pędzle, farby - służą do robienia szlaczków na naczyniach.
  • Pres - maszyna do wyrabiania i odpowietrzania gliny.
  • Szczotki, grzebyki - służą do nadawania struktury naczyniu.
  • Szkliwo - proszek lub płyn który pod wpływem temperatury daje strukturę szkliwioną.
  • Szyniec - metalowa blaszka, służy do nadawania kształtu naczyniu.
  • Tezówki - deski na których naczynia schną.
  • Tradycyjny piec garncarski opalany drewnem - wypala się w nim ozdobione wyschnięte naczynia.
  • Walce - maszyna do mielenia, ucierania gliny.